- çökkün
- 1) обвали́вшийся2) перен. надло́мленный, сло́мленный
Türkçe-rusça sözlük. 2013.
Türkçe-rusça sözlük. 2013.
çökkün — sf. 1) Çökmüş olan 2) mec. Vücut, akıl ve ruhça gücü azalmış olan Gerçekten de çökkün, üzgün ve zavallı bulmuştu onu. T. Buğra … Çağatay Osmanlı Sözlük
çökkünleşmek — nsz Çökkün duruma gelmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
çökkünlük — is., ğü Çökkün olma durumu Üzerinde bir çökkünlük varsa da geçicidir. R. H. Karay … Çağatay Osmanlı Sözlük